محبوب صفاری - استادیار گروه پژوهشی محیط زیست، پژوهشگاه علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

تحقیق حاضر تلاش دارد به بررسی تاثیر بهسازهای آلی و غیر آلی بر جذب مس در یک خاک آهکی غیرآلوده بپردازد. بدینمنظور، خاک غیر آلوده به صورت جداگانه با بهسازهای آلی (کمپوست زباله شهری، بیوچار تولید شده از سبوس برنج) دردماهای 300 و 600 درجه سلسیوس)) و غیر آلی (خاکستر بادی زغال سنگ، آهن عنصری، و منگنز عنصری) در سطوح 2 و5 درصد به مدت 90 روز در دمای 25 درجه سلسیوس تیمار شده و در نهایت آزمایش های همدمای جذب مس بر روی نمونههای ذکر شده انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین اثر بر جذب مس را به ترتیب جاذب های آهن صفر ظرفیتی،بیوچار 600، خاکستر بادی زغال سنگ، کمپوست زباله، منگنز صفر ظرفیتی، و بیوچار 300 درجه داشتند. در بین معادلاتجذب، معادلات خطی فروندلیچ و لانگمیر پیش بینی خوبی از جذب مس نشان دادند. به طور کلی به نظر می رسد همهبهسازهای ذکر شده سبب افزایش جذب مس در خاک شده اند که در بین آنها آهن صفر ظرفیتی بیشترین اثر را دارا می باشدکه می توان در خاکهای آلوده به مس جهت تثبیت مس استفاده و پیشنهاد نمود.

مس، بهسازها، آلودگی خاک، معادلات جذب، خاک آهکی