شهرام کنعانی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا، ایران
شبنم کنعانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه غیرانتفاعی کمال ارومیه، ایران
مهسا فرزام - کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ایران

با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی در تمام موارد مرتبط با ساخت و ساز ساختمان ها و رشد چشم گیر انواع مصالح، وسایل ساخت و ساز و ... متاسفانه تغییراتی در بالاتر رفتن حال و هوا و کیفیت فضایی در معماری بومی وجود ندارد؛ به گونه ای که فضاهای معماری امروزی به فضاهای تک بعدی و کم معنب تبدیل شده است. نیاز انسان به مسکن یکی از نیازهای وی در طول تاریخ بشری است که امروزه با رشد جمعیت نیاز به مسکن بیش از پیش احساس می شود. یکی از مساله های مهم مسکن مساله کیفیت فضایی است. آنچه امروزه مساله معماری بومی به ویژه مساکن ماست این است که از بوم خود جدا شده و جایگاه معماری بومی در آن ها مشخص نمی باشد. با دقت در مسکن سنتی ایرانی که براساس تکنولوژی بومی شکل گرفته است به این موضوع پی می بریم که می توان با استفاده از تکنولوژی بومی در تمام نقاط خانه، حال و هوا و کیفیت های متفاوتی را بسته به کاربرد آن فضا به وجود آورد. بنابراین با رجوع به تکنیک ها و رشو های ساخت که از توجه به جزییات، مصالح و همچنین هم نشینی آنها و ترکیب مناسب اجزاء به دست می آید می توان به سمت کیفیت مطلوب در معماری بومی پیش رفت. بدین منظور در این مقاله به بررسی شیوه های فرایند طراحی معماری بومی با یک مطالعه ی موردی سعی بر آن دارد تا رویکرد به معماری بومی را به صورت نمونه موردی خانه اربابی دوره قاجار مورد بررسی قرار دهد.

طراحی معماری، فرایند طراحی، معماری بومی، کاخ دوره قاجار