کیهان فرهادی مقدم - دانشجوی پزشکی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
پریسا ابراهیمی - دانشجوی پزشکی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
محمدرضا شهرکی - استاد، گروه فیزیولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.

کانابینوییدهای گیاهی دکربوکسیله می توانند با فعالسازی گیرنده های کانابینوییدی ) CB1 و CB2 ( سیستم اندوکانابینوییدی را فعال کنند. سیستم اندوکانابینوییدی با سیستم اپیوییدی بر همکنش دارد. هدف این تحقیق بررسی اثر برهمکنش کانابینوییدهای گیاهی دکربوکسیله و نالوکسان در سطح سیستمیک بر شدت احساس دردهای شیمیایی، حرارتی و حجم ادم التهابی است. در این مطالعه تجربی از موشهای صحرایی نر بالغ ویستار ) 200 تا 250 گرم( استفاده شد. برای بررسی اثر برهمکنش با سیستم اوپیوییدی، تجویز درونصفاقی دوز mg/kg50 عصاره هیدروالکلی، دوز mg/kg2 نالوکسان و تجویز همزمان عصاره و نالوکسان انجام شد. برای سنجش آستانه درد حرارتی از آزمون پرش دم و برای سنجش شدت درد شیمیایی از آزمون فرمالین استفاده شد. برای سنجش میزان ادم التهابی حجم پا قبل از تجویز و یک ساعت پس از تزریق کف پایی فرمالین، به روش پلتیسومتری اندازه گیری شد.تجویز صفاقی عصاره به همراه نالوکسان منجربه ا فزایش آستانه درد حرارتی ) 0.05P > ( و کاهش شدت درد شیمیایی ) 0.01P > ( در مقایسهب ا تجویز صفاقین الوکسان شدها ست. همچنین تجویز درون صفاقی عصاره به تنهایی و همراه بان الوکسان، حجم ا دم التهابی پا را کاهش داد ) 0.001P > (. با توجه به اینکه تجویز نالوکسان توانسته است اثر ضد دردی عصاره هگزانی را تضعیف نماید گمان می رود کانابینوییدهای گیاهی دکربوکسیله موجود در عصاره با فعالکردن گیرنده های CB1 و CB2 با گیرنده های اوپیوییدی مسیر درد برهمکنش دارند و عصاره بخشی از تاثیر خود را بر درد از طریق این گیرنده ها اعمال نموده است.

شاهدانه، گیرنده های کانابینوییدی، گیرنده اوپیوییدی، نالوکسان، درد شیمیایی