رضا گرزی - گروه کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران
حامد پزشکی - گروه کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران

بیومتریک راه رفتن در شناسایی هویت فردتقریبا به تازگی مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. در بسیاری از کاربردهای تشخیص هویت، بخش فراوانی از خصوصیات بیومتریکی ، مخدوش یا مبهم هستند. بعنوان مثال، صورت ممکن است مخفی شده باشد یا وضوح تصویر پایین باشد، کف دست مبهم باشد یا گوش ها غیر قابل رویت باشند. ولی با این وجود، انسان باید راه برود و راه رفتن معمولا0 قابل رویت است واین مساله باعث تشویق استفاده از راه رفتن به عنوان یک بیومتریک میشود. نحوه ی راه رفتن توانایی شناسایی هویت انسان را از فاصله دور نیز فراهم می سازد. شناسایی انسان از از روی راه رفتن شامل سه مرحله پیش پردازش، استخراج ویژگی و طبقه بندی می باشد که هر کدام از اهمیت خاص خود برخوردارند. در این مقاله در مرحله اول یعنی پیش پردازش استاندارد سازی دیتا بیس انجام شده است. در مرحله ی دوم، با توجه به مطالعه کارهای صورت گرفته، سعی شده تا ویژگی انتخاب شده تقریبا0 تمامی حرکات و جزییات بدن فرد در حین راه رفتن را در بر بگیرد. با توجه به این نکته ویژگی اصلی و مورد نظر کانتور بدن فرد در هر تصویر انتخاب شده است. از آنجاییکه تعداد نقاط اطراف بدن فرد، زیاد می باشد و در اینجا در 400 نقطه محدود شده است لذا می بایست ابعاد ماتریس بدست آمده را کاهش داد. برای کاهش ابعاد ماتریس بدست آمده از روش های PCA و LDA استفاده شده است. بعد از مرحله استخراج ویژگی و کسب ویژگی های مربوط به هر شخص از طبقه بندی کننده های NN و SVM برای طبقه بندی افراد استفاده شده است.

بینایی ماشین، بیومتریک، تشخیص هویت، شناسایی، نحوه راه رفتن