ام کلثوم شرفی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی مدرس دانشگاه پیام نور
طیبه محمدنیا - کارشناسی ارشد مطالعات زنان و عضو هییت علمی دانشگاه پیام نور
محمدرضا چاوشی - کارشناسی روانشناسی عمومی و مشاور
فاطمه فرخی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی

هدف از بررسی پژوهش حاضر بررسی رابطه الگوهای ارتباطی درون خانواده با خوش بینی و شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی شهرستان آباده در سال تحصیلی 95-94 می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی شهرستان آباده در سال تحصیلی 95-94 می باشد. نمونه پژوهش متشکل از 360 دانشجو ( 180 دختر و 180 پسر ) است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند همچنین مقیاس های به کار گرفته شده عبارتند از : مقیاس الگو ارتباطی درون خانواده، مقیاس خوش بینی، مقیاس شادکامی. یافته ها نشان داد که بین الگوهای ارتباطی درون خانواده با خوش بینی و شادکامی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین براساس الگوهای ارتباطی درون خانواده می توان نمره خوش بینی و شادکامی دانشجویان را پیش بینی کرد همچنین بین دانشجویان دختر و پسر از نظر نمرات الگوهای ارتباطی درون خانواده و شادکامی تفاوت معنادار وجود ندارد اما بین آنان از نظر نمرات خوش بینی تفاوت معناداری وجود دارد به گونه ای که برتری در متغیر حاضر با گروه پسران می باشد. و نهایتا در بین دانشجویان مجرد و متاهل از نظر نمرات الگوهای ارتباطی درون خانواده و خوش بینی و شادکامی تفاوت ذمعنادار وجود ندارد. به طور کلی شاید بتوان گفت که نحوه ارتباط صحیح در محیط خانواده می تواند زمینه ساز خوش بینی و نهایتا شادکامی افراد می شود.

الگوهای ارتباطی درون خانواده، خوش بینی، شادکامی، دانشجو