اسداله تیموریان - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

پژوهش حاضر تحت عنوان (( بررسی مقایسه روش های فعال تدریس بین آموزشیاران نهضت سوادآموزی و فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم در دوره ابتدایی شهرستان آبدانان)) انجام شده است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه ی معلمان زن و مرد است که در سال تحصیلی 93 - 92 در مدارس ابتدایی این شهرستان مشغول تدریس بوده اند. حجم نمونه 60 نفر برآورد شده است که 30 نفر آن آموزشیاران نهضت سوادآموزی جذب شده در آموزش و پرورش بوده و 30 نفر آن هم معلمان فارغ التحصیل از مراکز تربیت معلم می باشند. لازم به توضیح است که این تعداد افراد (حجم نمونه) از بین کلیه مدارس و به طور تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردیده است. مصاحبه شامل 6 سوال بوده که به بررسی مقایسه روش های تدریس فعال بین این دو گروه معلمان می پردازد. برای تحلیل و آزمون فرضیه ها و سوالات پژوهشی ازآمار توصیفی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میزان دانش و آگاهی معلمان فارغ التحصیل مراکز تربیت معلم با اصول و فنون روش های فعال تدریس در مقایسه با آموزشیاران نهضت سوادآموزی بهتر بوده است. بین جنسیت، سنوات خدمت و میزان آگاهی معلمان هردو گروه مورد تحقیق از اصول و فنون روش های فعال تدریس رابطه معناداری وجود ندارد.همچنین یافته های پژوهش حاکی از آن است که بیشتر معلمانی که قبلا به عنوان آموزشیار در نهضت سواد آموزی خدمت کرده اند با روش های فعال تدریس آشنایی نداشته اند. همچنین هردو گروه از معلمان مورد تحقیق معتقدند اهمیت ندادن اداره آموزش و مدیر مدرسه به استفاده از روش های فعال تدریس در امتیازبندی ارزشیابی سالانه و حجم زیاد کتب درسی تاثیر زیادی در عدم بکارگیری این روش ها در کلاس درس دارد. در پایان با توجه به یافته های پژوهش برای رفع این نواقص، پیشنهادات لازم ارایه شده است.

روش های فعال تدریس، آموزشیار نهضت سواد آموزی