علی نادران - دکترای راه و ترابری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران ،
احسان جمشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،
مجتبی فرزام منش - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

امروزه با گسترش شهرنشینی و پیشرفت جوامع در شهرهای بزرگ همواره بر مد پیاده روی تاکید می شود تا بتوان این مد سبز را ترویج داده و همه گیرکنند. هدف تحقیق حاضر بررسی روابط بین عرض پیاده رو و کاربری های اطراف آن می باشد. روش نمونه گیری، تصادفی در دسترس بوده که پس از انتخاب معابر منتخب 300 پرسشنامه در آن ها پخش و جمع آوری گردید. برای دو کاربری مسکونی و تجاری در مجموع 6 مسیر انتخاب گردید که در هر مسیر 50 پرسشنامه توزیع شد. سه متغیر بررسی شده در این پژوهش عبارتند از سرعت عابرین پیاده، میانگین سنی افراد و حجم عابران پیاده ای که از معابر منتخب عبور کرده اند. تحلیل و معادله سازی متغیرها از طریق نرم افزاز SPSS انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که عرض پیاده روهای کاربری های مسکونی معابر منتخب به ترتیب به میانگین سنی افراد، حجم عابرین پیاده و سرعت پیاده روی آن ها و عرض پیاده روهای کاربری های تجاری معابر منتخب به ترتیب به حجم عابرین پیاده، سرعت عابرین و میانگین سنی عابران پیاده بستگی دارد.

مدل سازی ، پیاده رو ، عرض پیاده رو ، کاربری