زهیر یعقوبی اشرفی - دانشجوی دکتری رشته علوم علف های هرز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
صدیقه صادقی - مدرس دانشکده فنی دکتر شریعتی تهران و آموزش و پرورش اسلامشهر
مرضیه صادقی - آموزش و پرورش شهرستان بهارستان

به منظور کنترل علف های هرز موجود در چمن با استفاده از علفکش ها، آزمایشی با 4 تکرار و 9 تیمار در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در دانشکده فنی دکتر شریعتی تهران صورت گرفت. تیمارهای این آزمایش شامل: 1- سولفوسولفورون (آپیروس، 20 گرم در هکتار) 2- سولفوسولفورون (آپیروس، 35 گرم در هکتار) 3- برموکسینیل + ام سی پی ای (برومایسید، 1/5 لیتر در هکتار) 4- دیفلوفنیکان + ام سی پی ای (نوگرس، 1 لیتر در هکتار) 5- مکوپروپ + دیکلوپروپ + ام سی پی ای (دوپلسان سوپر، 2 لیتر در هکتار) 6- توفوردی + ام سی پی ای (1 لیتر در هکتار) 7- توفوردی + ام سی پی ای (2 لیتر در هکتار) 8- شاهد بدون علف هرز ( وجین دستی مداوم) 9- شاهد تداخل علف هرز (بدون کنترل علف هرز) بودند. تیمارها در کنترل این علف های هرز موفق بودند و بطور معنی داری باعث کاهش علف های هرز شدند. تیمار توفوردی + ام سی پی ای (1 لیتر در هکتار) کمترین گیاه سوزی و خسارت را به چمن وارد کرد. این تیمار اثر معنی داری در کنترل علف های هرز از خود نشان داد و بیشترین بیوماس چمن و کمترین بیوماس علف های هرز در این تیمار مشاهده شد. تیمار دیفلوفنیکان + ام سی پی ای و مکوپروپ + دیکلوپروپ + ام سی پی ای گیاه سوزی بیشتری در چمن ایجاد نمود. از میان تیمارهای شیمیایی فوق برای کنترل علف های هرز چمن و فضای سبز، تیمار توفوردی + ام سی پی ای (1 لیتر در هکتار) به دلیل کارایی بهتر و بیشتر، توصیه می شود.

فضای سبز، چمن، علف های هرز، مدیریت شیمیایی، علفکش