احمد کاکلی - گروه معماری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان، ایران
امیر فرج اللهی راد - گروه معماری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان، ایران
حسین سپهری راد - گروه معماری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان، ایران

زمین لرزه یا زلزله، لرزش و جنبش زمین است که به علت آزاد شدن انرژی ناشی از گسیختگی سریع در گسلهای پوسته زمین در مدتی کوتاه روی می دهد. طراحی ساختمان در برابر زلزله های بزرگ بر این اساس است که سازه بتواند با شکل پذیری خود انرژی زلزله را جذب و مستهلک کند یکی از عواملی که ساختمان های مرتفع در مقابل زلزله با آن مواجه هستند تشدید یا رزونانس است و به همین دلایل کنترل انرژی لرزه ای و خنثی نمودن آن قبل از تبدیل شدن انرژی تشدید شونده به انرژی جنبشی ماندگار در سازه که در نهایت باعث تخریب ساختمان ها می شود، لازم و ضروری بوده و از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. تحقیقات زیادی در این رابطه صورت گرفته است که نشان از اهمیت این امر دارد. این تحقیق با توجه به هدف مطالعه از نوع کاربردی و روش تحقیق شبیه سازی و مدلسازی می باشد. امواج زمین لرزه با توجه به حرکتشان در داخل یا سطح زمین به دو دسته امواج درونی و سطحی تقسیم می شوند، میرا گرها بر اساس نیاز سیستم به چند گروه تقسیم شده اندسیستم های مرکب، ابزار کنترل غیر فعال، کنترل فعال، سیستم های نیمه فعال. انتخاب طبقه میراگر یا محل آن با توجه به حداکثر جرم مورد نیاز و با ملاحضه تغییر مکان نسبی که جدا سازها می توانند تامین کنند بدست می آید. محققین از این تحقیق نتیجه گرفتندکه برای طراحی و ساخت برج مسکونی روی خطوط گسل زلزله باید از میراگرهایی چون میراگر ضربه ای که یک میراگر دانش بنیان است و بعنوان کنترل انرژی جنبشی ماندگار در سازه طراحی و در برج مرتفع لحاظ گردد و دوم جداساز و میراگر ترکیبی صفحه ستون لرزه گیر و متحرک ضد زلزله که یک میراگر دانش بنیان است که در برج لرزه ای جهت کنترل انرژی لرزه ای و خنثی نمودن آن قبل از تبدیل شدن انرژی تشدید شونده به انرژی جنبشی ماندگار طراحی و استفاده گردد.

میراگر، معماری لرزه ای، گسل، طراحی برج، زلزله