زهرا ایرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد تکتونیک
علی اصغر مریدی فریمانی - استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان
حبیب بیابانگرد - استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان

در باتولیت گرانیتوییدی زاهدان دایک های فراوانی وجود دارند که با روندهای تقریبا موازی و گاها به صورت متقاطع، با امتدادهای تقریبی N - NE و S - SW در شکستگی های موجود در توده گرانیتوییدی زاهدان و همچنین در فلیشهای اطراف نفوذ کرده اند. این دایکها که عمدتا ترکیب گرانودیوریت، گرانیت، دیوریت، کوارتز دیوریت، داسیت، دولریت دارند، در زون های برشی متعدد، دگرشکلی متوسط تا شدیدی را متحمل شده اند. بر اساس مطالعات میکروسکوپی انجام گرفته، وجود میکروبودین کوارتزی، میکافیشهای بیوتیتی، شکستگی های موجود در کانیها، شکم زدگی کوارتز و چرخش بعضی کانیها نشان از یک نوع دگرشکلی شکننده تاشکل پذیر در این سنگها می باشد. تنش برشی در این منطقه به همراه تاثیر محلول های هیدروترمال مرتبط با سنگ های گرانیتوییدی احتمالا منجر به تشکیل کانسار آنتیموان گردیده است.

دایک، پتروفابریک، زون برشی، کانسار آنتیموان، زاهدان