مجتبی بهروزی - استادیارگروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه زابل

موضوع مقاومت و نبرد ملت ها، قضیه ی فلسطین و اشغالگری اسراییل به عنوان مسیله اصلی جهان اسلام، محور و محتوای زیر بنایی اشعار سیاسی نزار قرار می گیرد. قبانی در قصایدی که در نکوهش شکست ژوین و پیمان صلح با اسراییل سروده است، از یک سو با بینش سیاسی خود به آسیب شناسی دلایل شکست پرداخته و خیانت پیشگی ودد منشی اسراییل ونگون بختی ویرانی کشورهای عربی را به تصویر می کشاند واز طرف دیگر اوضاع کشورهای عربی را ترسیم میکند که در پس صورتک صلح رویای آبادانی و آرامش را در سر می پرورانند و به عهد و پیمان با اسراییل پایدارند. شاعر در این سرودها، سرزمین سترونی را به تصویر می کشد که تمامی عناصر آن دچار خمودگی شده اند. وی برای ترسیم روزهای محنت، به محاکمه مسیولان غفلت زده و کسانی می پردازد که در اجرای رسالت خود کوتاهی می کنند و از مردم در هر سن و هر رسته ای می خواهد تا با برداشتن نقاب از چشمان خود، نسبت به آزادی سرزمین های عربی و رهایی از بندهای استعمار همت کنند. قبانی بی پرده در فلسطین سروده های خویش بویژه در قصیده های المهرولون، الممثلون و هوامش علی دفتر النکسه به آسیب شناسی دلایل شکست جنگ ژوین و پیامدهای ناگوار صلح با اسراییل میپردازد؛ بر همین اساس نگارنده با روش توصیفی- تحلیلی، بینش سیاسی نزار را در این سروده ها کنکاش می نماید. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که قبانی گاه آشکار و پاره ای با تلخندهای سیاسی، بی لیاقتی و خیانت پیشگی برخی سران عرب، ددمنشی اسراییل، بی تفاوتی برخی مردمان و مسیولیت گریزی عده ای هنرمندان و ادیبان را عوامل این حادثه تلخ سیاسی قلمداد میکند.

نزار قبانی، جنگ ژوین، صلح، فلسطین، اسراییل