سمیه حسین زاده - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات آذربایجان غربی

یکی از چهره های بارز تجلی عدالت در حقوق کیفری،برقراری تناسب میان جرم و مجازات است که به شکل یک اصل در نظامهای حقوقی کیفری درآمده است.به طور کلی رعایت اصل تناسب به معنای مقابله به مثل نیست چرا که محذورات اخلاقی مانع این امر می باشد،بلکه تناسب در مفهوم برابری در تاثیر و ارزش جرم و مجازات بر مجرم و جامعه است.با توجه به محوریت مجرم و جامعه در برقراری تناسب،دو مکتب اصلی کیفرگرایی و فایده گرایی در این مورد پدید آمده اند که اولی بر تناسب کیفر مجرم با جرم و دومی بر فایده پیشگیرانه مجازات مجرم در جامعه تاکید دارد.در مقاله حاضر به بررسی مبانی اصل تناسب در این دو مکتب خواهیم پرداخت.

جرم،مجازات،اصل تناسب،کیفرگرایی،فایده گرایی