شریفه بحرینی - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر و عضو انجمن علم

رشد روزافزون آلودگی و تخریب محیط زیست و بروز بحرانهای پی در پی زیست محیطی باعث شد دولتها ازحدود چهار دهه قبل به طور جدی به تکاپور افتاده تا چاره یی بیندیشند. به این ترتیب تاکنون حدود 280 معاهده و موافقت نامه بین المللی و منطقه یی در زمینه حفاظت محیط زیست و مسائل مرتبط با آن منعقد شده است که از این میان حدود 70 کنوانسیون و پروتکل جنبه جهانی داشته و مابقی منطقه یی ا ست. عزم جهانی برای حفاظت محیط زیست با تشکیل نخستین کنفرانس جهانی سازمان ملل متحد درباره انسان و محیط زیست معروف به کنوانسیون استکهلم در سال 1972 در سوئد جنبه عینی پیدا کرد، به طوری که حق برخورداری انسان از محیط زیست سالم همطراز با حقوق بشر شناخته شد. دراین میان ایران نیز به تعدادی از کنوانسیونها و پروتکل ها پیوست و سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مرجع ملی، اجرای اکثر آنها را برعهده دارد. ازجمله این کنوانسیون ها می توان کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی (1972) را نام برد که در شهر لندن به امضای نمایندگان تعدادی از کشورها رسید و دولت ایران در سال 1375 شمسی با تصویب مجلس به آن پیوست هدف از تصویب این کنوانسیون، کنترل و جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از تخلیه و دفع مواد زائد و تشویق و حمایت از انعقاد قرار دادها و توافقنامه های منطقه یی مکمل این کنوانسیون است.

استخراج نفت - حقوق دریاها - قوانین OFF - SHORE