حسین جراحی - کارشناس ارشد گرایش سازه، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران.
ابوالقاسم کرامتی - استادیار، گروه سازه دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران.

یک ساختمان بنا به علل مختلفی همچون تغییر کاربری ساختمان، تغییرات در استانداردهای طراحی و یا نقص در طراحی و اجرای ساختمان، ممکن است نیاز به مقاوم سازی داشته باشد. یکی از روشهایی که در سالهای اخیر برای مقاومسازی لرزهای قابهای بتن آرمه کاربرد دارد، تقویت سازه بااستفاده از مهاربندهای فولادی است. در این مقاله بااستفاده از روش تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی، ابتدا نحوه تشکیل مفاصل پلاستیک و سطوح عملکرد تامین شده توسط سازه های بتن آرمه تعیین میشود، سپس این سازه ها بااستفاده از مهاربندهای فولادی تقویت شده و سطح عملکرد آنها مجددا تعیین میشود و با حالت اول مقایسه میگردد. مدلها از دو پلان مختلف و در دو حالت 10 و 15 طبقه انتخاب شدهاند. ضمن اینکه سازه های مورد بررسی در این مقاله علاوه بر بلند بودن، از نوع نامنظم در پلان انتخاب شده اند تا اثر این نامنظمی نیز در نتایج قابل بررسی باشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد کاربرد مهاربند فولادی موجب ارتقای قابل توجه سطح عملکرد و ظرفیت لرزه ای سازه شده است.

سطوح عملکرد، سازه بتن آرمه، مهاربند فولادی، نامنظمی، تحلیل غیرخطی