یوسف نورایی - استادیار دانشگاه شمال، آمل
سیدمجتبی خسین نژاد - استادیار موسسه آموزش عالی پارسا
حسین شکریان امیری - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مازندران

تردیدی نیست که به هنگام ظهور غبن، حق فسخ عقد برای شخص مغبون ایجاد می شود، لاکن گاهی دیده می شود که غابن پیش از فسخ عقد توسط مغبون، مابه التفاوت رابطه ای می پردازد. حال پرسش اصلی در پژوهش حاضر آن است که آیا با پرداخت مابه التفاوت از سوی غابن، حق فسخ مغبون از بین می رود یا اینکه حق فسخ وی همچنان به قوت خود باقی است ماده 421 قانون مدنی به سوال فوق پاسخ منفی می دهد و خیار شخص مغبون را بازی می کند. نویسنده با بازخوانی مسیله، وجود موجود در ماده 421 را مورد نقد و بررسی قرار داد و معتقد است که با رفع ضرر توسط غابن، خیار شخص مغبون ساقط خواهد شد. این نظریه علاوه بر سازگاری با اصل لزوم قراردادها و استثنایی بودن حق خیار در عقود لازم، با سایر مواد قانونی از جمله ماده 424 قانون تجارت همخوانی بیشتری دارد همچنین مستظهر از قواعد فقهیه ای نظیر قاعده لاضرر و قاعده اذا زال المانع زال الممنوع می باشد.

خیار غبن، انتفای خیار، ماده 421 قانون مدنی، منشا خیار، بقای خیار