سمانه ثابت قدم - استادیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران
فرهنگ احمدی گیوی - دانشیار ، گروه فیزیک فضا، موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران
یحیی گلستانی - استادیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران

خاموشی نور در جو در مسیر عبور از چشمه تا ناظر به دلیل حضور آلاینده های موجود در مسیر نوری رخ می دهد. در مطالعات اخیر روش جدیدی برای تعیین میزان خاموشی نور با استفاده از پردازش رقومی تصویر ارایه شده است. در مقاله حاضر، کاربست روش پردازش تصویر در تعیین میزان خاموشی نور در دو مطالعه موردی به عنوان نماینده روزهای پاک و آلوده بررسی می شود. برای این کار، میزان ضریب خاموشی نور با استفاده از روش پردارش رقومی تصویر تعیین و با مقادیر محاسبه شده با استفاده از میزان دید افقی، برای روزهای نمونه در سال 2011 مقایسه شده است. داده های مورد نیاز از ایستگاه همدیدی موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران تهیه شده و هم چنین تصاویر دوربین عکاسی به کار رفته است. مقایسه ضریب خاموشی نور حاصل از پردازش تصاویر انتخابی با مقادیر تخمین شده از میزان دید افقی نشان میدهد که ضرایب خاموشی تخمینی توسط دیدبانی از مقادیر به دست آمده از تصاویر بزرگتر است که احتمالا به دلیل محتاط بودن دیدبان در گزارش دیدهای بالا است. این تفاوت در دیدهای بیش از 10 کیلومتر، بیشتر است. به علاوه، بررسی ضرایب خاموشی حاصل از تصاویر و مقایسه مقادیر آن با میزان غلظت برخی آلاینده های جوی در روزهای منتخب حاکی از آن است که افزایش غلظت آلاینده های گازی و ذره ای در افزایش ضرایب خاموشی مربوط به تصاویر موثر است.

پردازش رقومی تصویر، ضریب خاموشی جو، دید افقی، آلاینده های جوی