مرتضی کردی - دانشکده پدافند غیر عامل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فناوری های نوین آمل
مجتبی سعادتی - دانشکده و پژوهشکده پدافند غیر عامل، دانشگاه جامع امام حسین

از آنجا که معمولا نیروگاه های هسته ای در کنار دریاها ساخته شده اند و حوادث هسته ای می تواند منجر به آلودگی آب های پیرامونی این مراکز شوند لذا پس از بروز حوادث هسته ای ضروری است تا در کوتاه مدت اقدامات موثری در جهت کاهش اثرات آلودگی های رادیواکتیو در حوزه های آبی به مرحله اجرا گذاشته شوند. این مطالعه به منظور بررسی و شناسایی روش ها و راهکارهای رفع آلودگی مواد رادیواکتیویته در اکوسیستم های آبی و محیط زیست آبزیان بعد از یک حادثه هسته ای انجام شده است. بدین منظور در این پژوهش از نتایج منتشر شده از روش های آزمایشی مبنی بر چگونگی رفع آلودگی از محیط زیست آبزیان و اکوسیستم های آبی بعد از حوادث گوناگون هسته ای وقوع یافته در سراسر جهان، خصوصا حادثه چرنوبیل، برای انتخاب و پیشنهاد روش های پدافندی و واکنش سریع پس از حوادث هسته ای مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. بطور کلی مشخص شد که برای رفع آلودگی از آب های آشامیدنی، آب های سطحی، آب رودخانه ها و دریاچه ها و همچنین موجودات آبزی خوراکی، باید هم روش های مستقیم (اعمال محدودیت ها) و هم روش های غیر مستقیم در نظر گرفته شوند. شاید با اقداماتی همچون؛ محدودیت مصرف آب، تصفیه و یا تغییر منابع موجود با منابع جایگزین؛ محدودیت در مصرف ماهی ها؛ اقدامات کنترل جریان آب (آبندها و سیستم های زهکشی)؛ برداشت ماهی و سایر موجودات آبزی خوراکی از آب های آلوده و فرآوری آنها پیش از مصرف، بتوان تا حد زیادی از انتقال آلودگی های هسته ای به انسان جلوگیری کرد.

آب زیرزمینی، اکوسیستم آبی، حادثه هسته ای، محیط زیست آبزیان، ماهی