علی احمد پناهی - استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دانش آموخته حوزه علمیه قم

هدف پزوهش حاضر بررسی دلایل نظری و معرفتی فرزند آوری و فرزند پروری در آموزه های دینی است این پژوهش کیفی است و با روش توصیفی ضمن تبیین نگاه اسلام درباره فرزند آوری و فرزند پروری به تبیین آثار اجتماعی اخلاقی خانوادگی و معنوی آن نیز می پردازد و مباحث معرفتی را با رویکردی روان شناختی تحلیل می کند نتیجه های این پژوهش نشان میدهد که فرزند آوری و فرزند پروری در نگاه دینی جایگاه والایی دارد و در اموزه های دینی نگرش مثبتی به آن ها وجود دارد و یکی از هدف های اساسی تشکیل خانواده فرزنداوری و افزایش نسل صالح است در بسیاری از آیات و روایات از فرزند با تعابیری زیبا یاد شده است مانند مایه امید و خوشبختی نور چشم نعمت الهی هدیه الهی میوه دل یاری کننده علت ثواب و پاداش اخروی و رحمت و غفران الهی باعث خیر و برکت باعث قوت قلب و شکفتگی همچنین محروم بودن و دور بودن از فرزند باعث غم اندوه ناامیدی و اضطراب معرفی شده است

فرزنداوری،فرزند پروری،آثار تربیتی،استحکام خانواده،پاداش معنوی ورضایت مندی