نفیسه رفیعی - مربی، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.
مریم حسین زاده بافرانی - مربی، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.
زهره سادات فاطمی نسب - کارشناس علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

زمینه و هدف: در سالهای اخیر، برخی از آسیبهای روانی مانند اضطراب و افسردگی از طرف مجامع روانشناسی به عنوان بیماریهای فراگیر ومهم در اقشار مختلف جامعه معرفی و زندگی غالب مردم را تحت تاثیر قرار داده است که در این میان، معلمین مدارس ابتدایی نیز از این آسیب مصون نیستند. لذا هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه میزان اضطراب و افسردگی معلمان شاغل در مدارس ابتدایی ناحیه 3 شهر اصفهان میباشد. مواد و روشها: روش این پژوهش علی مقایسه ای و جامعه مورد مطالعه، کلیه معلمین زن و مرد شاغل در مدارس ابتدایی پسرانه ناحیه 3 شهر اصفهان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای، نمونه ای به حجم 35 نفر انتخاب شد. داده ها از طریق ابزار پرسشنامه استاندارد DASS به دست آمد . برای تجزیه و تحلیل دادهها، نرمافزار SPSS نسخه 18 جداول توصیفی، ضریب همبستگی، آزمون f لون برای سنجش همگونی واریانس ها و آزمون t مستقل مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: میزان افسردگی معلمین زن و مرد با 52 / 0 = sig و میزان اضطراب آنها با 07 / 0 = sig بیانگر تفاوت معنیداری نمیباشند. میزان سابقه تدریس و اضطراب معلمین با 97 / 0 = sig بیانگر تفاوت معنیدار و میزان افسردگی معلمین در گروه های سنی مختلف با 34 / 0 = sig معنی دار نمی باشد. نتیجه گیری:با توجه به تفاوت میانگین در میزان افسردگی معلمین زن نسبت به مردان در مقطع ابتدایی و حساسیت شغل معلمی در مقطع ابتدایی، برگزاری دوره های آموزشی و جلسات گفتگو در راستای طرح مسایل و مشکلات معلمان و ارایه راهکارهای عملی و ایجاد محیطی سالم و با نشاط در مدرسه و برنامه های تفریحی و ورزشی میتواند در سلامت سازمانی معلمان نقش بسزایی داشته باشد.

اضطراب، افسردگی، معلمان، مقطع ابتدایی