محمدرضا مصدقی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران
امیر لشگری - دانشیار گروه مهندسی صنایع چوب و فرآورده های سلولزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

چوب به عنوان یک ماده ی نسبتا تجدید پذیر نقشمهمی در شکل گیری و زیبایی شناسی محیط زندگی انسان ایفا می کند. این ماده به سبب ماهیت طبیعی خود همواره در معرض خطرات مختلف مانند تخریب بیولوژیکی، مکانیکی و حرارتی قرار دارد. به همین جهت تیمار این ماده ی طبیعی در جهت حفظ آن و ایمنی محیط زیست انسان از اهمیت بسزایی برخوردار است. تخریب دمایی چوب می تواند علاوه بر خسارت های گسترده مالی، خسارت های جانی جبران ناپذیری را وارد نماید. به این منظور برای جلوگیری از این خسارت ها چوب را با استفاده از مواد کندسوز کننده تیمار می کنند. این مواد از طیف وسیعی از ترکیبات نیتروژنی، سیلیکونی، نمک های معدنی، هیدروکربن ها، نمک های فلزی و فسفری ساخته می شوند که هر کدام دارای ویژگی هایی در دفع خطرات آتش سوزی چوب و محصولات چوبی دارا هستند. با توجه به کاربردی گسترده ی کندسوز کننده های دارای فسفر، در این مطالعه به بررسی اجمالی روش های کندسوز کردن، تخریب دمایی چوب، کندسوز کننده های فسفری و استفاده ی ترکیبی از فسفر، نیتروژن و سیلیکون در ساخت کندسوز کنندها ی موثر و محدودیت های آنها پرداخته شده است.

چوب، آتش سوزی، کندسوز کننده، پرولیز، فسفر