محمدعلی رحمتی زاده - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی مرکز مشهد
سمیه فیروزبخت - دانشجوی کاردانی حقوق دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی مرکز مشهد
محمددانیال رضایی - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی مرکز مشهد

موضوع انتخاب نوع تربیت و آموزش کودکان موضوعی است که در رویه ها و قوانین بین المللی پذیرفته شده است. سوال اصلی در این جا این است اگر والدین یا دیگر اولیا قانونی خواسته و ناخواسته از این حق سو استفاده کنند چه راهکاری برای اصلاح این وضع می توان در نظر گرفت در این مقاله سعی شده اساس آموزش های فقهی و تحلیل های حقوقی، حق اولویت والدین در انتخاب نوع و میزان آموزش کودکان حق مطلق نبوده و به منافع کودکان منوط است و همین طور به رغم تلاش فزاینده هنوز شکل های مختلفی از آزار علیه آن ها در قالب تنبیه بدنی ادامه دارد و این در حالی است که دانشمندان زیادی برای حمایت از پیمان نامه حقوق کودک تلاش می کنند. دین اسلام به کودکان و مسایل آن ها توجه جامع دارد و برای آن ها جایگاه ارزنده ای قایل است. اسلام کودک را نعمت و امانت الهی در دست والدین دانسته و به تربیت طفل در ابعاد جسمی، عقیدتی، اخلاقی و عقلی عنایت جامعی داشته است. توجه به نهاد خانواده از بنیادی ترین اقدامات در حل معضل کودکان و نوجوانان خیابانی محسوب می گردد. چرا که در اثر توجه به خانواده بیشترین منافع و مصالح کودکان و نوجوانان مدنظر قرار می گیرد.