حمید خشوادانا
سیروس منشداوی

اغلب کشورهای جهان به دلیل اهمیت روزافزون مسایل محیط زیستی،سازمان مشخصی ( 163 کشور وزارتخانه و 23 کشور سازمان) را مسوول رسیدگی به امر حفاظت محیط زیست ساخته اند. در ایران این وظیفه در عهده سازمان حفاظت محیط زیست گذاشته شده است. با وجود تلاش های عدیده این سازمان، همچنان مشکلات محیط زیستی کشور روند فزایندهای دارند و در برخی موارد مانند آب و هوا خسارتهای جبران ناپذیری به محیط زیست ایران وارد شده است. خلاءها و کاستی های گوناگون در قوانین و مقررات موجود در کنار ساختار کنونی سازمان حفاظت محیط زیست، کارکرد این سازمان را ناکارآمد ساخته است. این کاستی ها در سه دسته قابل دسته بندی هستند: خلاءهای قانونی مربوط به جایگاه و وظایف سازمان، خلاءهای قانونی در خصوص روابط میان سازمانی این سازمان و دیگرسازمان ها مرتبط با محیط زیست و سرانجام مشکلات برون سازمانی. در کنار این بحث موضوع آلودگی زیست محیطی پتروشیمی و نفت موضعی چالش برانگیز به ویژه در چند دهه اخیر بوده است، و در این میان علم و صنعت و قانون دست به دست هم داده اند تا همزمان با پیشرفت های فزاینده در صنعت پتروشیمی و بهره برداری های اقتصادی از آن، سلامت و بقای محیط زیست پیرامون نیز حفظ گردد. در این میان آگاهی از قوانین مربوط به هر دو طرف کمک شایانی می کند که از بروز مشکل جلوگیری نموده و درصورت حدوث، آن را مرتفع نمایند.

محیط زیست،پیشگیری،جرم،چالش های حقوقی