مهدی شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش زلزله دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، شبستر، ایران
فرهاد پیرمحمدی علیشاه - عضوهییت علمی دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، شبستر،ایران

توده اصلی بتن را سنگدانه های درشت و ریز تشکیل میدهد و فعل و انفعالات شیمیایی بین آب و سیمان سبب می-شود که شیرهای اطراف سنگدانه ها را پوشانده وباعث یکپارچگی شدن و چسبیدن آنها به یکدیگر گردد. این سنگدانه ها اسکلت اصلی بتن را تشکیل داده و نیروی وارد بر بتن را تحمل میکنند. آب نیز در این مخلوط موجب ایجاد واکنش شیمیایی در سیمان میشود که سخت شدن مخلوط بتن را پس از طی دوره حدود 28روز و رسیدن به مقاومت نهایی بتن را به همراه دارد. شن و ماسه حدود 75درصد مخلوط بتن و مابقی را خمیر سیمان و درصد بسیار کمی از آن را هوا تشکیل میدهد. بدیهی است ماده متشکله که چنین درصد بزرگی از بتن را تشکیل میدهد،باید نقش مهمی در خواص بتن تازه و سخت شده داشته باشد. در واقع سنگدانه مصرفی باید تا حد امکان خواص مورد انتظار از بتن را دارا باشد. برای بررسی بتن و بالاخص کیفیت سنگدانه های آن ، استفاده از روش پتروگرافی و پترولوژی میباشد و در این مطالعه سعی براین است که با استفاده از این روش کیفیت سنگدانه ها در برابر زلزله سنجیده شود و نتایج حاکی بر این امر است که با توجه به دگرگونیهای داخل زمین، سنگها شکل مقاومتی به خود گرفته و هر یک به اشکال مختلف دارای اهمیت میباشند. وجود آهک در داخل سنگها موجب بروز تردی و درنتیجه مقاومت اندک در برابر لرزه میگردد. در همین حالت اشکال مختلف سنگها شکل گرفته با توجه به نوع آهک قابلیت ترد و یا شکل پذیری آن دارای اهمیت خواهد بود .سنگهای دگرگونی معمولا به علت مقاومت مولکولی بالا قابلیت بالای مقاومت خستگی رادارند. مبحث دیگر حاکی از آن است که طریق خرد شدن این نوع از سنگها تاثیر بسزایی در مقاومت آنها دارد. بدین صورت که سنگهای ریزتر قابلیت حلالی بهتر داشته و سنگهای درشت قابلیت کمتری در حلالیت دارند.

سنگدانه، بتن، پترولوژی، پتروگرافی، میانه ، زلزله