ابراهیم احدی قورتولمش - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه مذاهب اسلامی

فاتحان اندلس بعد از پیشروی در داخل خاک اندلس و رسیدن به نواحی شمالی آن سرزمین بدستور خلیفه به شام فراخواندهشدند. آنها با تعیین عبدالعزیز بن موسی به جانشینی خود از اندلس خارج شدند. از آن پس تاریخ اندلس اسلامی تا تاسیسدولت اموی اندلس (سال 131 هجری) شاهد فرمانروایی عدهای از اعراب در اندلس بوده که به عصر والیان معروف است. اینوالیان بعضا توسط خلیفه انتخاب شده و یا بدست سپاهیان و یا بصورت خود خوانده به تخت ولایت نشسته و گاهی نیز توسطحاکم مغرب انتخاب شده اند.در ابتدا شکل تسامح و برخورد عادلانه فاتحان و والیان اندلس موجب جلب رضایت مسیحیان و ساکنان بومی اندلس بود امامشکلات بوجود آمده در مناطق تازه فتح شده رفته رفته حضور سیاسی-مذهبی مسلمانان را در اندلس به چالش کشید؛ نحوهبرخورد مسلمانان با مسیحیان، تازه شدن حساسیت و درگیری های قبیلگی اعراب، نارضایتی های بربران و بازپس گیری برخی ازاراضی مفتوحه مسلمانان توسط مسیحیان وترویج فرهنگ و زبان عربی در سرزمین های مفتوحه از ویژگی های مهم دوره والیاناعراب در اندلس می باشد.دوره والیان با روی کار آمدن عبدالرحمن داخل و تاسیس حکومت امویان اندلس در سال 131 به اتمام رسید.

اندلس، عصر والیان، عرب، بربر، نزاع قبیلگی