سعیده حیدری نژاد - PhDآناتومی وجنین شناسی مقایسه ای ،هیات علمی گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد، شوشتر، ایران
سینا جاویدان - دانشجوی دوره دکترای عمومی دامپزشکی، گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد، شوشتر، ایران
احمد ایزدی - دانشجوی دوره دکترای عمومی دامپزشکی، گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد، شوشتر، ایران

تمام دوقلوهاى بهم چسبیده داراى منشا یک تخمى بوده و نمایانگر تقسیم ناقص یک رویان بز به دوقسمت در زمانى که معمولا درخلال مرحله شیار اولیه است، مى باشد. دوقلوهاى بهم چسبیده در گاو فراوان تر از سایر نشخوارکنندگان است. روش کار: یک مورد دوقلوى بهم چسبیده بز مرده به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکى آزاد واحد شوشتر ارجاع داد شد. پس از معاینه ظاهرى و عکس بردارى معمولى، رادیوگرافى و تصویر بردارى سه بعدى انجام شد. بحث و نتیجه گیرى: نمونه داراى یک سر و چهار جفت اندام بود، دوجفت از اندام ها کوچتر از سایر اندام ها بود. جفت اندام اول در مقابل مهره اول جناغ و جفت اندام دوم در ناحیه شکمى به تنه اتصال داشت. در رادیوگراف و تصویر سه بعدى وجود دو جفت اندام اضافى را تایید و نیز مشخص شد سر و اسکلت محورى یک بودند. به نظر مى رسد که این نمونه اولین گزارش نوزاد بز از نوع tetrapedus ,tetrabrachius ,Monocephalus مى باشد. ساختار اسکلتى زوج اندامى که به شکم متصل بود مطابق ساختار اسکلتى اندام خلفى است در صورتیکه زوج قدامى، ساختار اسکلتى اندام قدامى را داشته با این تفاوت که زاویه مفصل آرنج در خلاف جهت طبیعى در اندام قدامى قرار داشت.

بز، دوقلوى بهم چسبیده، مونوسفالیک، تترابراکیو ، تتراپدیک