مسلم نجفی - دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک، پردیس دانشگاهی دانشگاه گیلان، رشت
رضا انصاری - دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت
ابوالفضل درویزه - استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت

در این مقاله، تاثیر انواع فرآیندهای اختلاط نانورس بر خواص مکانیکی کامپوزیت های الیاف شیشه/اپوکسی و چندلایه های الیافی فلزی، مورد بررسی قرارگرفته است. به این منظور، نانورس تحت فرآیندهای اختلاط توسط همزن مکانیکی، هموژنایزر مکانیکی سرعت بالا و هموژنایزر مافوق صوت، به رزین اپوکسی خالص افزوده شد. سپس چندلایه های الیافی فلزی و شیشه/اپوکسی با استفاده از رزین خالص و بهبودیافته با نانورس تولید شدند. به منظور دستیابی به کیفیت مناسب در ساخت ورق های چندلایه، از عملیات مکش خلا و بازپخت در اتوکلاو تحت فشار و دمای معین استفاده شد. تاثیر دو پارامتر درصد نانورس و فرآیند اختلاط بر خواص مکانیکی نمونه ها در سطوح مختلف با بهره گیری از طراحی آزمایش ها به روش تاگوچی، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که افزودن نانورس در درصدهای پایین تر، نقش موثرتری در افزایش استحکام خمشی نمونه ها دارد. درحالی که با افزودن مقادیر نانورس، در هر دو نوع ماده، مدول خمشی روند افزایشی نشان می دهد؛ همچنین بررسی نتایج آنالیز سیگنال به نویز نشان داد که در تعیین خواص مکانیکی هر دو نوع ماده حاوی نانورس، نقش فرآیند اختلاط موثرتر از مقدار نانوذرات است.

نانورس؛ چندلایه های الیافی فلزی؛ کامپوزیت های الیاف شیشه/اپوکسی؛ خواص خمشی؛ خواص ضربه ای