علی اصغر پورعزت - استاد مدیریت دولتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهدی شامی زنجانی - دانشیار مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کامیار رییسی فر - دانش آموخته رفتار سازمانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

تحقیقات روایی در علوم اجتماعی در دهه های اخیر رواج قابل ملاحظه ای داشته اند تا حدی که از این روی آوری به چرخش روایی یاد میشود. یکی از حوزه های تحقیقاتی اخیر در مطالعات سازمانی که به استفاده از روش روایی روی آورده است، مسیر شغلی است. در این پژوهش سعی شده، ابتدا به مبانی نظری روشهای تحقیق روایی در علوم اجتماعی پرداخته شود و سپس با اتخاذ روش تحقیق مناسب، داستان مسیر شغلی با رویکرد تحلیل روایت (ساختاری و محتوایی) مورد بررسی قرار گیرد. تحلیل ساختاری و محتوایی مسیر شغلی افراد، حاکی از آن است که میتوان 4 گونه داستانی، شامل صعود، فراز و نشیب، بی تفاوتی و افول را در داستانهای مسیر شغلی مشارکت کنندگان شناسایی کرد. به علاوه، مضامین روابط میان فردی، کنترل، آمادگی مقابله، جایگاه شغلی و آسیبروانی نیز از مهمترین مضامینی است که در داستان مسیر شغلی مشارکت کنندگان تکرار شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد روشهای روایی به فهم معنای افراد از تجربه مسیر شغلیشان کمک کرده و امکان تغییر یا بهبود آن را نیز فراهم می آورند.

برساخت گرایی، برسازنده گرایی، تحقیقات روایی، داستان مسیر شغلی