فاطمه پورشهسواری - دانشجوی بخش مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدجواد فدائی - دانشجوی بخش مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان

دال ها از اعضای اصلی سازه ای هستند و تقریبا قسمت قابل ملاحظه ای از سازه را تشکیل میدهند. پس باید به گونه ای طراحی شوند که لنگرهای خمشی و نیروهای برشی وارده را به خوبی تحمل کنند. روشهای مختلفی برای محاسبه لنگرهای وارده بر دال وجود دارد. یکی از این روشها روش پلاستیک می باشد که از سال 1940 به صورت مدون ارائه شده است روش دیگر روش ضرایب لنگر خمشی می باشد که در بیشتر آیین نامه ها بیان شده و مورد استفاده قرار می گیرد دراین مقاله این دو روش برای دالهای مستطیلی تحت شرایط مختلف لبه مقایسه شده است. مشاهدات حاصل از مقایسه ی این دو روش نشان میدهد که بر خلاف تصورات معمول، روش پلاستیک در همه ی حالات ظرفیت باربری بیشتری را نتیجه نمی دهد. بلکه بسته به شرایط بارگذاری و شرایط گیرداری چهار طرف دال این نتایج متفاوت می باشند.

دال بتن مسلح، روش پلاستیک، ضرایب لنگر،شرایط گیرداری، خطوط تسلیم.