زهره کیاکجوری - کارشناسی ارشد روانشناسی
جواد خلعتبری - کارشناسی ارشد روانشناسی

تمام افراد، احساساتی از قبیل ترس، خشم، غمگینی، گناه، شادی، خوشی، لذت ومحبت را تجربه می کنند. اگر افراد قادر به بیان احساسات خود نباشند، زندگی بی رنگ ویکنواخت خواهد شد. اولین قدم در بیان احساسات مثبت و برخورد با تحساسات منفی این است که انسان نسبت به این احساسات آگاهی داشته باشد. در رابطه با سازمان ها نیز همین گونه است. با نگاهی به وضعیت کسب و کارها و اشتغال می توان دریافت که چرا این ضرورت به شدت احساس می شود که سازمان ها باید ساز و کارهایی مناسب برای مدیریت و کنترل حوزه های کاری خود بیایند. مدیران باید بدانند عملکرد سازمان تحت مدیریت آنها چگونه است و در چه شرایطی قرار دارد و این اطلاعات را باید در کوتاه تذین زمان بدست آورند. برای رسیدن به اهداف سازمان، نه تنها خودآگاهی فردی بلکه خودآگاهی سازمانی نیز لازم است. همچنین مدیران باید روش های رسیدن به خودآگاهی و همچنین ابزارهای آن را شناسایی کنند.

خودآگاهی، خودآگاهی سازمانی، کسب و کار