فرنوش اویسی - کارشناس معماری و کارشناس ارشد طراحی شهری از دانشگاه شهید بهشتی تهران

رویکرد توسعه متاثر از سیستم حمل و نقل عمومی (TOD)، ترکیبی از باززنده سازی شهرها ، محلات و واحدهای همسایگی قابل پیاده روی بدون تمرکز بر استفاده از وسیله نقلیه شخصی است و بسیار در جهت حفظ اصول پایداری شهرها و خصوصا نظام حمل و نقل شهری حرکت می کند ، با اینحال دستاوردهای آن فراتر از حمل و نقل عمومی بوده و عمل به آن گرچه ساده می نماید لیکن از آنجا که کلیه مولفه های شهرسازی رادر بر میگیرد قادر است هدف غایی طراحی شهری پایدار که همانا ارتقای کیفیت زندگی شهروندان است را برآورده سازد. در دو دهه اخیر توسعه مبتنی بر سیستم حمل و نقل عمومی به عنوان راهبردی برای رسیدن به طراحی شهری پایدار مطرح بوده است. رویکرد TOD یکی از مهمترین الگوهای توسعه پایدار شهری است که از طریق کاهش سفرهای شهری ، بهبود دسترسی ها و تراکمهای جمعیتی و ساختمانی ، و تقویت تعاملات اجتماعی ، پویایی فعالیتهای اقتصادی ، حفاظت از انرژی و بهبود کیفیت هوا و... موجب ارتقای کیفیت زندگی شهروندان می گردد. نگارنده در این نوشتار سعی کرده به طور اختصار مفهوم توسعه متاثر از حمل و نقل عمومی را بیان نموده و با تاکید بر مولفه های طراحی شهری پایدار نقش توسعه متاثر از حمل و نقل عمومی را در دستیابی به اهداف پایداری در شهرها تبیین نماید.

طراحی شهری ، توسعه متاثر از سیستم حمل و نقل عمومی(TOD)، پایداری، نوزایی شهری