احمد پوراحمد - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
سحر مصباحی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

شهر امروز یکی از عظیم ترین دستاوردهای فرهنگ و تمدن بشری و یکی از فراگیرترین پدیده های اجتماعی عصر حاضر است. در این میان یکی از پدیده های بحث برانگیز و بحرانی، مسیله بافت های تاریخی شهری است، که دربرگیرنده ظرافت زیبایی و نیز روح خلاق مردمی که طی سالیان دراز آنها را طبق سنت و فرهنگ و نوع معیشت خود به وجود آورده اند، وجود آثار ارزشمند فرهنگی و باستانی ولی متاسفانه کم مقاومت، امروزه به دلیل آسیب پذیری آنها در برابر بلایای طبیعی به ویژه زلزله به عنوان مسیله ای جهانی پیش روی متخصصان رشته های گوناگون قرار گرفته است. در همین راستا پژوهش حاضر نیز به دنبال سنجش و ارزیابی ابعاد تاب آوری در بافت تاریخی شهر کرمان می باشد که هسته اولیه شهر را تشکیل داده است و یکی از ارزشمندترین بافت های تاریخی کشور محسوب می شود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته و برای تخمین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده که مطابق آن 381 نمونه برآورد شد. سپس پرسشنامه ها بصورت تصادفی در سطح کل محدوده پخش گردید بعد از جمع آوری اطلاعات، با استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون OWN SAMPEL TTEST تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج به دست آمده نشان داد که شاخص های تدوین شده برای تاب آوری بافت تاریخی کرمان در تمامی ابعاد در وضعیت مطلوبی نمی باشند. همچنین با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP و نظر متخصصین مشخص گردید که بصورت نسبی رتبه بندی شاخص ها به ترتیب شاخص اجتماعی رتبه اول، کالبدی رتبه دوم، اقتصادی رتبه سوم، نهادی در بدترین وضعیت و رتبه چهارم می باشد.

تاب آوری شهری، بافت تاریخی، شهر کرمان