فریبا رجبی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، فردوس ایران
مریم نظامی پاکدهی - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه بر تحمل پریشانی دانش آموزان متوسطه اول شهر گناباد بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. 360 نفر از دانش آموزان از دوره متوسطه اول شهر گناباد در سال تحصیلی 1396-1397 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند؛ و پرسش نامه های فرم کوتاه پرسشنامه ی طرحواره یانگ (1998) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمون و گاهر (2005) پاسخ دادند، جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد، نتایج نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین طرحواره های ناسازگار اولیه، قادر به پیش بینی تحمل پریشانی در دانش آموزان بود. لذا می توان گفت که افراد دارای نمرات بالا در این طرحواره های ناسازگار اولیه، تحمل پریشانی پایین تری دارند.

طرحواره های ناسازگار اولیه، نگرش به زندگی، دانش آموزان