معصومه عیلامی رودمعجنی - مربی دانشگاه پیام نور خراسان رضوی
سمیه قاضی - دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک یادگیری و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان در مدارس عادی و هوشمند به انجام رسید. جامعه آماری، دانش آموزان مقطع دبیرستان در دو نوع مدارس عادی و هوشمند در شهر مشهد میباشد. مدارس عادی و هوشمند با روش تصادفی انتخاب شدند. اما تنها یک مدرسه عادی و یک مدرسه هوشمند حاضر به همکاری شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه های سبک یادگیری کلب و فرسودگی تحصیلی ماسلاچ میباشد. به منظور بررسی رابطه سبکهای یادگیری و فرسودگی تحصیلی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که سبک یادگیری غالب در بین دانش آموزان مورد مطالعه، سبکهای همگرا و انطباق دهنده است. و در بین دانش آموزان مدارس عادی، بی علاقگی تحصیلی و در بین دانش آموزان مدارس هوشمند، ناکارآمدی تحصیلی بیشترین فراوانی را دارا بوده است. همچنین بین سبک یادگیری و فرسودگی تحصیلی رابطه معنادار و معکوسی مشاهده شد به طوریکه با افزایش نمره سبک یادگیری، فرسودگی تحصیلی کاهش می یابد. همچنین سایر نتایج نشان داد که دانش آموزان پسر در هردو مدارس عادی و هوشمند دارای فرسودگی تحصیلی بیشتری نسبت به دختران هستند. و دانش آموزان رشته علوم انسانی در مدارس عادی دارای فرسودگی تحصیلی بیشتری نسبت به سایر رشته ها هستند.

سبک یادگیری، فرسودگی تحصیلی، مدارس عادی، مدارس هوشمند، دانش آموزان مشهد