محسن توده رنجبر - کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی
فاطمه عراقی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی

در این تحقیق به بررسی نظریات موجود درباره نقش خانواده به عنوان عامل و مانع بزهکاری نوجوانان (با تکیه بر نظم در خانواده) پرداختهایم. بطور کلی به علت وجود انواع فراوان بزهکاری خواستهایم تا معنای روشنی از این کلمه و ارتباط آن در جامعه بویژه خانواده را مورد بررسی قرار دهیم. محور اصلی تحقیق ما را نقش خانواده در شکل گیری بزهکاری تشکیل میدهد. نقشی که میتواند جامعه را به جلو یا عقب پیش برد. اختلال در نظم خانواده می تواند منجر به طلاق و بزهکاری اعضاء خانواده از جمله فرزندان گردداساسا. نقشهای خانوادگی زمانی به موثرترین شکل تحقق مییابد که در برگیرنده تمام کارکردهای ضروری خانواده باشند و به طور عادلانه بین اعضاء تقسیم شود و همچنین درباره انجام وظایف اعضا پیگیری مستمری انجام گیرد، در خانواده های نوجوانان بزهکار به خاطر از هم گسیختگی و غفلت خانوادگی تخصیص نقشها در خانواده به درستی صورت نمیگیرد، والدین دچار غفلت شده و به مسایل تربیتی، تحصیلی، اقتصادی و تفریحی کودکان و نوجوانان اهمیت نمیدهند و آنها را به حال خود رها کرده و فرزندان بیشتر به اجتماع و گروه های همسالان روی می آورند و نظارت والدین بر روی آنها کم میشود. در واقع این موضوعات باعث شده اند که خانواده های نوجوانان غیر بزهکار محیطی امن برای آنها بوده و نوجوانان با پناه بردن به آن از گزند آسیبها دور باشند. ضعف در اجرای نقشهای خانوادگی یکی از زمینه های اصلی بروز اختلالات رفتاری به ویژه بزهکاری در نوجوانان استاصولا. وجود مهر و محبت در کانون خانواده به تقویت ایمان، تلقین ارزشهای اخلاقی و به وجود آمدن خودپنداری مثبت در نوجوانان کمک میکند و اثر مهمی در رفتار نوجوانان دارد. همچنین ایجاد روابط صمیمی در خانواده محیطی مناسب جهت طرح مشکلات و مسایل نوجوانان و وسیلهای مناسب برای تسکین ناراحتیهای دوران بلوغ است.

طلاق، بزهکاری، نوجوان