نقد اخلاق گرایی گلستان سعدی

گلستان سعدی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد داستانی و تعلیمی، نه تنها در ادبیات ما بلکه در ادبیات جهان نیز از شهرت و اعتبار خاصی برخوردار است. از آنجا که ملاک پذیرش آثار ادبی سنتی و کلاسیک معمولا برخورداری از اخلاقیات بوده است، عده ای به نقد آثار ادبی و هنری روی آوردند و در همین راستا نقد اخلاقی شکل گرفت.شیوه های بکار برده شده در گلستان برای بیان اخلاقیات متفاوت است،گاه ی از بیان مستقیم برای انتقال مضامین و مفاهیمی که در ذهن دارد استفاده می کند وگاه ی نیز بیان بلاغی را مورد استفاده قرار می دهد که به زیبایی هر چه تمام تر توانسته است با استفاده از کنایه، تمثیل، تشبیه و مبالغه مفاهیم اخلاقی را بیان کند. پرکاربردترین شیوه ی بیان سعدی، بیان آراسته و شاعرانه است که نثر او را نظم گونه کرده است.همچنین بیان مبتنی بر تلمیح و اقتباس نیز مورد نظر سعدی بوده است که به زیبایی توانسته است از این شیوه استفاده کند که البته بیشترین تضمین وی، استفاده از آیات و احادیث است.این پژوهش می کوشد ضمن آشنایی با نقد، به نقد کلی حکایات گلستان سعدی بپردازد و فضایل و رذایل اخلاقی سنتی را با ذکر برخی مصادیق آن در گلستان بیان کند. همچنین به ذکر برخی آیات قرآن بپردازد که سعدی برای بیان تعلیمات اخلاقی خویش از آنها اقتباس جسته است.

کلیدواژه ها:

نقد ، نقد اخلاقی ، گلستان سعدی ، فضایل اخلاقی ، رذایل اخلاقی.