علی ماهیار - دانشجوی روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین

در پژوهش حاضر هدف، بررسی رابطه سبک های دلبستگی والدین با پرخاشگری رشد اجتماعی کودکان 7تا 11 سال (مقطع ابتدایی شهرستان نایین در سال تحصیلی 1396می باشد. در این پژوهش از 150 دانش آموز 75)نمونه دخترو 75نمونه پسر به صورت نمونه در دسترس از مدارس ابتدایی شهر نایین انتخاب شدند پرسشنامه های سبک دلبستگی هزن شیور (1987)، رشد اجتماعی وایلند((1953، پرخاشگری باس پری (1992)، توسط مربیان والدین (با توجه به شناختی که از کودکان داشتند تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنف (تست نیکویی برازش)، آزمون ضریب همبستگی پیرسون رگرسیون نشان داد که بین سبکهای دلبستگی والدین میزان پرخاشگری رشد اجتماعی کودکان همبستگی وجود دارد هرچه مولفه های سبک دلبستگی اجتنابی دوسوگرا افزایش یابد، میزان پرخاشگری کودکان نیز افزایش مییابد. بالعکس هر چه میزان سبک دلبستگی ایمن افزایش یابد میزان پرخاشگری کودکان کاهش می یابد هرچه مولفه های سبک دلبستگی ایمن افزایش یابد، میزان رشد اجتماعی کودکان نیز افزایش مییابد بالعکس هر چه میزان سبک دلبستگی اجتنابی دوسوگرا افزایش یابد میزان رشد اجتماعی کودکان کاهش می یابد. تلویحات نظری کاربردهای عملی این یافته ها در اصل مقاله آورده شده است.

سبک دلبستگی، پرخاشگری، رشد اجتماعی