باقر ذهبیون - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
داود مشیرپناهی - دانشجوی دکتری عمران مهندسی و مدیریت منابع آب دانشگاه علم و صنعت ایران

پدیده خشکسالی یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که که هر ساله بخش های مختلفی مانند کشاورزی، صنعت، شرب و بهداشت، دامپروری و زیست محیطی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. پیامدهای ناشی از آن غالبا حالت تجمعی دارند و در طی زمان با تشدید اثرات بیشتر احساس می شوند. در مقابله با این پدیده دو راهکار مدیریت ریسک و یا کاهش ریسک است. شناختی و کاهش عوامل آسیب پذیر در رویکرد کاهش ریسک یکی از ارکان است. آسیب پذیری خشکسالی معیاری چند وجهی است و متشکل از فاکتورهای اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و عملکردی است. برآورد و ارزیابی دقیق آن مستلزم دقت و صرف وقت و انرژی محاسبات زیادی است. اما در تحقیق پیشرو هدف ارایه یک روش ارزیابی سریع آسیب پذیری خشکسالی برای ایجاد دید اولیه از منطقه مورد مطالعه است. در این تحقیق شاخص آسیب پذیری خشکسالی در استان های کشور ایران در سال های 1390 و 1395 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. خروجی این مطالعات در قالب جدول نقشه های شاخص آسیب پذیری خشکسالی ارایه شده است.

خشکسالی، کاهش ریسک، شاخص آسیب پذیری خشکسالی