نفیسه ابصری - دانشجوی کارشناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد یادگار امام خمینی )ره( شهر ری،گروه معماری ،ایران
مرجان بهاری نژاد - مربی ،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد یادگار امام خمینی )ره( شهر ری،گروه معماری ،ایران

لویی کان به عنوان یکی ازاصلی ترین معماران مدرن ، فلسفه کارهایش را بر اساس سکوت و نور، احساس انسانی ، احساس مکانی، نهادهای اعتقادی انسان که تمامی آنها ازمولفه های معماری پایدار میباشند ، بنا نهاده است . از وی به عنوان حلقه ی ارتباطی معماری مدرن و پست مدرن یاد می شود به طوریکه در اغلب کارهایش به سنت، بوم و تاریخ توجه می کرد .آنچه که باعث شد نگاه لویی کان به معماری تغییر کند سفرش به روم بود .ضمن اینکه آموزه های او بر معماران معاصر ایرانی هم عصر خود مانند نادر اردلان و کامران دیبا بی تاثیر نبود. سه اصل تاریخ گرایی، بوم گرایی و انسان گرایی در کارهای اردلان و دیبادیده می شود که نشان دهنده ی آن است که معماران یاد شده پیشینه ی قوی در زیباشناسی معماری سنتی ایرانی داشتند . در این مقاله سعی شده است که به شخصیت و دیدگا ها و اندیشه های لویی کان در باب معماری پرداخته شود.

لویی کان ، تپه های عباس آباد ، سکوت و نور, احساس انسانی، احساس مکان