رضا تواناپور - دانشجوی کارشناسی ا رشد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس گروه مرتعداری
قاسمعلی دیانتی تیلکی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، گروه مرتعداری
مهدی عابدی - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس گروه مرتعداری

اکثر خاک های مناطق خشک و نیمه خشک ایران کمتر از یک درصد ماده آلی دارند. بیوچار یکی از ترکیبات آلی است که امروزه برای اصلاح ویژگی های خاک و افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک استفاده می شود. در ای آزمایش که به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف بیوچار بر خاک در شرایط گلخانه در 4 سطح شاهد، 5 گرم بیوچار، 15 گرم بیوچار و 30 گرم در 4 تکرار انجام شد. پس از اعمال تیمارها و گذشت 120 روز خصوصیات خاک مورد مطالعه کربن، نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، فسفر اندازه گیرش د. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار بیوچار، کربن خاک نیز افزایش پیدا کرد. نیتروژن نیز در سطوح 5 گرم و 15 گرم به صورت معناداری افزایش داشت. پتاسیم در تیمار 5 و 15 گرم روند کاهشی داشت و در تیمار 30 گرم تفاوت معنی داری را نشان نداد. همچنین در اندازه گیری کلسیم، در تیمارهای 15 و 30 گرم افزایش معنی داری را نشان داد. فسفر قابل جذب در تیمار 30 گرم افزاش معنی داری را نشان داد. فسفر قابل جذب در تیمار 30 گرم افزایش معنی داری را نشان داد. بطور کلی افزودن بیوچار سبب افزایش کربن، نیتروژن و در برخی سطوح فسفر، کلسیم و همینطور پتاسیم شد ولی پیشنهاد می شود بر ای به دست آوردن نتایج بهتر خاک های متفاوت در کنار بیوچارهای گوناگون در مدت زمان طولانی تر مورد آزمایش قرار بگیرند.

نیتروژن، بیوچار، ترسیب کربن، ظرفیت زراعی