سیدجواد مرتضایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

پیرنگ، شخصیت پردازی و سیر داستان شغاد در شاهنامه و تدبیر او برای به دام افکندن و کشتن رستم در باب هشت از کلیله و دمنه با عنوان: بوف و زاغ و همچنین حکایت آن پادشاه جهود که نصرانیان را میکشت در دفتر اول مثنوی کاملا مشهود است. تدابیر زاغ در به دام افکندن و فریب بومان و نهایتا هلاکت ایشان و نیز تدبیر وزیر آن پادشاه جهود و کشتن نصرانیان در دفتر اول مثنوی، شبیه به خدعه ها و تدابیر شغاد در شاهنامه برای فریب رستم و کشتن اوست. پیرنگ این سه داستان و کنشهای اشخاص اصلی( شغاد، زاغ و وزیر جهود) شبیه به هم است و انجام و پایان آنها نیز به کشته شدن فرد یا افرادی با تدابیر و خدعه های همانند یکدیگر می انجامد. بررسی و تحلیل این سه داستان در سه متن متفاوت از منظر ادبیات تطبیقی بایسته و قابل توجه است.

شاهنامه، داستان شغاد، کلیله و دمنه، باب بوف و زاغ، مثنوی، وزیر جهود، ادبیات تطبیقی.