مزدک رضایی - کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی کاتبی - استادیار گروه مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

در صنعت ساخت از جمله دغدغه های مهم، حوادث منجر به مرگ و صدمات جانی و مالی ناشی از حادثه است. در کشور ایران تلاش هایی برای افزایش درک و آگاهی از خطرات ساختمانی و همچنین تدوین برنامه های مدیریت ایمنی در حال انجام است. هدف اصلی پژوهش حاضر افزایش آگاهی کارشناسان ایمنی نسبت به خطرات می باشد که این امر از طریق رتبه بندی شغل های ساختمانی براساس میزان احتمال وقوع و شدت اثر خطرات در معرض هرکدام از شغل ها صورت می گیرد. در این پژوهش هجده شغل متداول ساختمانی و یازده گروه خطر از طریق مطالعات کتابخانه و مرور ادبیات شناسایی شده و بعد از تهیه دو نوع پرسشنامه، داده های مورد نظر جمع آوری گردید. داده های بدست آمده از طریق تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی و همچنین تکنیک تاپسیس فازی تحلیل شدند. تکنیک FAHP برای تعیین وزن شدت اثر خطرات و همچنین رتبه بندی آنها مورد استفاده قرار گرفت که سقوط فرد، ریزش سازه و خفگی سه خطر با شدت اثر بالاتر شناسایی شدند. از تکنیک تاپسیس فازی برای رتبه بندی شغل های ساختمانی استفاده گردید که شغل های اجرای سازه فلزی، تخریب، تاسیسات مکانیکی، اجرای سازه بتنی و گودبرداری رتبه های یک تا پنج پر ریسک ترین شغل ها را به خود اختصاص دادند.

ارزیابی ریسک، تحلیل سلسله مراتبی فازی، تاپسیس فازی، ایمنی، خطرات ساختمانی