مبانی فقهی- حقوقی عضویت و مشارکت شهروندان در جمهوری اسلامی ایران
عنوان مقاله: مبانی فقهی- حقوقی عضویت و مشارکت شهروندان در جمهوری اسلامی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_SEJO-3-7_004
منتشر شده در شماره 7 دوره 3 فصل در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_SEJO-3-7_004
منتشر شده در شماره 7 دوره 3 فصل در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا عیسی نیا - استادیار و عضو هیات علمی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
قاسم عابدی فیروزجایی - کارشناس ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
رضا عیسی نیا - استادیار و عضو هیات علمی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
قاسم عابدی فیروزجایی - کارشناس ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
نویسنده در این مقاله تلاش کرده است با روش موضوعی دو مختصه از مختصات شهروندی یعنی عضویت و مشارکت را با ارایه به منابع و مبانی فقهی- حقوقی شیعه و با چینش مفاد آن؛ شفاف نماید لذا به این نتیجه رسیده است که عضویت بر دو پایه ملیت اکتسابی و ملیت تبعی معنا دهی میشود چون در ملیت اکتسابی آزادی اراده و عقیده و ایمان، اساس کار میباشد یعنی هر فرد میتواند با قبول ایدیولوژی اسلامی، ملیت اسلامی را بپذیرد و با یک پیمان اختیاری(= ایمان ) عضویت در جامعه اسلامی را حایز گردد و در ملیت تبعی کسانی که بدون داشتن عقیده و ایده اسلامی بخواهند در جامعه اسلامی زندگی مشترکی را با شهروندان مسلمان داشته باشند تحت شرایطی(= ایمان) به آنها اجازه داده میشود که در جامعه اسلامی به صورت تبعه رسمی شرکت کنند همچنین نتیجه گرفته شد که شهروندان در مشارکت کنندهگی محدودیتی ندارند اما در حق مشارکت در مدیریت سیاسی یا حق انتخاب شدن در مشاغل سیاسی(یا مشارکت شوندگی) محدودیتهای دارند و به صرف شهروند بودن نمیتواند برای به دست آوردن برخی از مناصب جهت مدیریت سیاسی کشور مشارکت کننده باشند.
کلمات کلیدی: جمهوری اسلامی ایران, شهروندی, عضویت, فقه, مشارکت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/856352/