سمیه گلی - دبیر کمیته نظام پیشنهادها شرکت مدیریت تولید برق نکا

روزگاری کارفرمایان و صاحبان صنایع تنها راه پیشرفت حرفه ای خود را وادارسازی کارکنان و کارگران به حداکثر استفاده از تجهیزات و بکارگیری امکانات می دانستند. با گذشت سالیان دراز، ضمن گسترش سازمان ها و ضرورت انجام پژوهش رفتار سازمانی، پیشرفت علم مدیریت، توجه مشتریان و صاحبان بنگاه های اقتصادی به امر کیفیت و لزوم بکارگیری کنترل کیفیت، معلوم شد توجه ویژه به استفاده از تجهیزات، امکانات و بکارگیری نیروی انسانی در راستای افزایش تولید، شرط لازم برای افزایش کارایی می باشد ولی شرط کافی نیست . نتایج حاصل از پژوهش ها بر توجه مدیریت به مهم ترین منبع سازمانی یعنی ‹‹ نیروی انسانی›› تاکید می نماید. چنانچه با افزایش توانایی منابع انسانی و ایجاد انگیزه در محیطکار، ضمن افزایش کیفیت زندگی کاری کارکنان، استفاده بهینه از سایر منابع در راستای اهداف تعیین شده میسر می شود. نظام مدیریت مشارکت جو با بستر سازی و ایجادفضای کاری مناسب و پرورش کارکنان، موجب توجه به کرامت انسانی، بهبود امور سازمان و حل مشکلات می شود. یکی از زیرمجموعه های نیرومند این نوع مدیریت برپایی نظام پذیرش و بررسی پیشنهادها می باشد که با بکارگیری آن مزایای قابل توجهی عاید سازمان ها خواهد شد. بطور مثال بکارگیری این نظام در بیمارستان STANFORD به میزان 14 میلیون دلار باعث کاهش هزینه ها در سال گذشته شده است و این موضوع درتاریخ 87/3/29 در صفحه اصلی Yahoo بعنوان یک موضوع خبری درج گردید.

مشارکت، تحلیل عملکرد، شاخص، مهندسی مجدد