سعیده حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه محقق اردبیلی
سیده فاطمه کابلی - دانشجوی دکترای نانو بیوتکنولوژی، دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران
علی نعمت اله زاده - دانشیار گروه آموزشی مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه محقق اردبیلی
بهروز میرزایی - دانشیار گروه آموزشی مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه محقق اردبیلی

روش های متعددی جهت تهیه نانوذرات پروتئینی وجود دارد که امکان تغییرات عمده در ساختمان، ترکیب و خصوصیات فیزیک و شیمیایی آنها را فراهم می آورد . یکی از مهمترین آنها، روش حلال زدایی است. یکی از پارامترهای مهم این روش تنش برشی است. انتظار می رود هر چه سرعت همخوردگی و درنتیجه تنش برشی همزدن بیشتر باشد انتقال جرم بین ماده حلال زدا و مولکول های پروتئین نیز بیشتر شود. بنابراین در این پژوهش از همزن مکانیکی با تنش برشی بسیار زیاد و همزن مغناطیسی با تنش برشی کم برای نانوذرات آلبومین سرم گاوی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان مصرف ماده حلال زدا در سنتز بر روی همزن مغناطیسی 4 برابر محلول پروتئینی و در سنتز با همزن مکانیکی حداکثر 2 برابر است. تصاویر آنالیز SEM نشان داد که اندازه ذرات حاصل از سنتز تحت تنش برشی زیاد نیز کوچک تر است. بازده نانوذرات تولیدی برای سنتز تحت تنش برشی زیاد در حدود 77 % و در سنتز تحت تنش برشی کم در حدود 49% است.است.

تنش برشی، نانوذرات پروتئینی، آلبومین سرم گاوی، حامل های پروتئینی، روش حلال زدایی.