محمد کاظم حسنوند - دانشیار گروه نقاشی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس

بسیاری از متفکرین و منتقدین هنری، معتقدند که بیان و تعریف پست مدرنیسم بسیار دشوار است. زیرا مجموعه ای درهم آمیخته از نظریات و عقاید مختلف می باشد. هدف از انجام این پژوهش، شناخت تبار شناسی پست مدرنیسم و نمود آن در هنرهای تجسمی است.  پست مدرنیسم فراتر از سبک یا جنبش هنری، به عنوان یک حاکمیت فرهنگی در جهان شناخته شده است. مراحل ابتدایی نظری و بحث ها و مجادلات آن در حیطه هنرهای تجسمی- که پست مدرنیته نامیده می شود- در دهه های 1960 و 1970 میلادی صورت گرفت. اوج هنر پست مدرن و دوران به ثمر رسیدن تجارب هنری را می توان در دهه 1980 میلادی یافت. از یافته های پژوهش، این نتایج حاصل شد که، پست مدرنیسم را می توان واکنشی علیه مدرنیسم متعالی تلقی نمود که به دو صورت پیشرفته و مثبت و واپس گرا و منفی بروز کرده است. در عرصه هنرهای تجسمی نیز راهکارهایی برای برون رفت هنر مدرن از بن بست ارائه کرده است.  در این مقاله، به واژه شناسی، پیشینه، خاستگاه، مباحث نظری پیرامون این اصطلاح و نمود آن در هنرهای تجسمی پرداخته شده است و به روش توصیفی با رویکرد تاریخی صورت گرفته است.  

پست مدرن, هنرهای تجسمی, پلورالیسم, اروپا, آمریکا