امید رمضانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین– واحد سمنان– دانشگاه آزاد اسلامی – سمنان– ایران
عباس ارغان - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری – واحد سمنان – دانشگاه آزاد اسلامی – سمنان– ایران

یکی از موضوع های قابل مطالعه در جهت شناخت یک شهر و نحوه شکل گیری آن، مطالعه بافت فیزیکی فضایی قدیم آن شهردر تجدید حیات است. این بافت ها با اینکه در مراکز شهرها قرار دارند، اغلب مساکن آنها به واسطه مصالح ناپایداری که درآنها به کار برده شده، در حال تخریب و رها شدن است. بافت قدیم شهر سمنان نیز از نمونه های بافت های قدیمی با ارزشی است که به دلیل مشکلاتی، از قبیل عدم دسترسی های مناسب، انحطاط اقتصادی، فرسودگی کالبدی، فرسودگی سازمان اجتماعی و ... با تحولات کالبدی، اجتماعی و اقتصادی مواجه است. در این مقاله، برای بررسی های بیشتر از روش پیمایشی، اسنادی، آماری و توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد کهطرح های نوسازی و بهسازی در بافت قدیم، جز در مناطقی که برای افراد و سازمان های مسوول اجرای طرح منافعی را در بر دارند، اجرایی نمی شوند و نمی تواند به ساماندهی و تجدید حیات شهری کمک قابل قبولی کند.اکنون سهم ناچیزی از این مناطق نوسازی و بهسازی صورت گرفته است و دیگر مناطق شهر تاکنون به جز مخروبه هایی که شهرداری آنها را با قیمت های ناچیزی خریداری نموده و به عنوان پارکینگ عمومی مورد بهره برداری قرار داده اند و در دیگر مناطق به دلیل پایین بودن شرایط اقتصادی ساکنان اجرای طرح ساماندهی و تجدید حیات شهری همچنان متوقف مانده شده است.

تجدید حیات، سازمان فیزیکی فضایی، سمنان