زلیخا خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم قرآن و حدیث
عباس یوسفی - مربی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده علوم قرآنی زابل

محدث میرزا حسین نوری م 1320 ق. در کتاب فصل الخطاب به مسئله ی تحریف قران پرداخته و مسیر دیگران را جهت در این خصوص هموار کرده است. وی در مقدمه ی سوم این کتاب به ارائه ی دیدگاه های شیعه درباره ی تحریف پذیری قران و ارائه دیدگاه 33 تن از محدثین شیعه در ان پرداخته است. دلیل ایشان در انتساب اعتقاد وقوع تحریف در قرآن به پاره ای از عالمان تشیع آن است که این عالمان، اخبار و روایاتی را در کتاب های حدیثی خود ذکر نموده اند که دلالت بر تحریف داشته و مورد استدلال معتقدان به تحریف قرار گرفته است. علی بن ابراهیم قمی یکی از این بزرگان است که محدث نوری وی را در زمره طرفداران نظریه تحریف قرآن نام برده است. لذا این تحقیق به صورت کتابخانه ایی، روشی جامعه در جهت رفع ا تهام تحریف از علی بن ابراهیم قمی از حیث نقد و بررسی عدم تحریف، در قالب منبعی، سندی و متنی می باشد.

تحریف قران، علی بن ابراهیم قمی، محدث نوری، نقد تحریف قران