خوانش شارحان گلشن راز از اعیان ثابته و تطبیق آن با آرای ابن عربی
عنوان مقاله: خوانش شارحان گلشن راز از اعیان ثابته و تطبیق آن با آرای ابن عربی
شناسه ملی مقاله: JR_JMLK-3-5_004
منتشر شده در شماره 5 دوره 3 فصل در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JMLK-3-5_004
منتشر شده در شماره 5 دوره 3 فصل در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
بتول مهدوی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
سمیه شجاع - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
خلاصه مقاله:
بتول مهدوی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
سمیه شجاع - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
اصطلاح اعیان ثابته از برساخته های ذهن وقاد محی الدین بن عربی است که پس از او، پیروان وی، مانند شیخ محمود شبستری از آن استفاده کرد ه اند. اعیان ثابته صورت های معقول اسمای الهی و حقایق اعیان خارجی، و به تعبیری، واسطه میان خدا و جهان محسوس اند؛ به بیانی دیگر، وقتی مشیت الهی بر آفرینش جهان و خلقت موجودات عالم قرار گرفت، ابتدا بر اعیان ثابته تجلی نمود و سپس، کائنات و موجودات از عالم علم الهی به جهان مادی قدم نهادند. صاحب گلشن راز با اقتدا به شیخ اکبر، ضمن به کارگیری امکان های اندیشه وی و ابزار بیانی و همچنین تمثیل های وی، به تبیین ماهیت اعیان همت گماشته است. این مقاله با هدف تبیین جایگاه اعیان ثابته درمنظومه هزاربیتی گلشن راز بر اساس خوانش پنج شارح و تطبیق آن با آرای شیخ اکبر شکل گرفته است؛ زیرا مفسران این منظومه توانسته اند بیان اجمالی و موجز شیخ درباره اعیان ثابته را شرح و تفصیل دهند، و به خوبی از عهده انجام دادن این مهم برآمده اند.
کلمات کلیدی: اعیان ثابته, عدم, ابن عربی, شبستری, شارحان گلشن راز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/867905/