علیرضا قیامتی

خراسان از روزگاران کهن خاستگاه بزرگ زبان فارسی و کانون اصلی شعروادب حوزه تمدنی ایران بزرگ بوده است انجمن های ادبی خراسان در طول تاریخ به غنای علمی و تربیت شاعران تاثیرگذار نام آور بوده اند. ملک‎الشعرا بهار و فرخ خراسانی از شاعران برجسته و صاحب سبک معاصر و از استوانه های بی بدیل سبک خراسانی به شمار می آیند بهار افزون بر سال ها دوستی و مصاحبت با فرخ در ایجاد شخصیت ادبی و دنیای اندیشه و سبک گفتار وی تاثیری شایان و انکارناپذیر داشته است این دو شاعر مطرح قصیده های بسیاری در پاسخ یکدیگر سروده اند. اخوانیه های فرخ و بهار از برجسته ترین و کارآمدترین نمونه های اخوانیه در ادب فارسی در شمار است که هم سرشار از ظرافت های ادبی است و هم گویای مناسبات اجتماعی، تاریخی و سیاسی دوران معاصر. در این پژوهش تلاش بر آن است تا با بررسی و ارزیابی مراوده های ادبی به ویژه اخوانیه های این دو شاعر بزرگ خراسانی به زوایای دیگری از مناسبات ادبی معاصر دست یابیم.

ملک‎الشعرا بهار، فرخ خراسانی، اخوانیه، انجمن ادبی، خراسان