CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مدل سازی شبکه مبنای تصادفات جرحی عابر پیاده به کمک شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه ی موردی: شهر مشهد)

عنوان مقاله: مدل سازی شبکه مبنای تصادفات جرحی عابر پیاده به کمک شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه ی موردی: شهر مشهد)
شناسه ملی مقاله: JR_JTE-10-2_004
منتشر شده در شماره 2 دوره 10 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

غلامرضا شیران - استادیار، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مریم حسن پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و حمل و نقل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
روزبه شاد - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
ابوالفضل محمدزاده مقدم - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

خلاصه مقاله:
در این مقاله با در نظر گرفتن 23 پارامتر موثر بر تصادفات جرحی عابر پیاده شهر مشهد (در چهار گروه) در سال های 1391 تا 1393 و آماده­سازی لایه­های رستری لازم در محیط GIS، تاثیر هر یک از آن­ها در قالب ارزیابی عملکرد شبکه عصبی پرسپترون چندلایه، اولویت­بندی گردید. در اغلب تحقیقات انجام شده، مدل سازی بردار مبنا مدنظر قرار گرفته و به انعطاف پذیری و دقت پیش بینی رستر مبنای تصادفات در راستای تعیین تاثیر مکانی پارامترها توجهی نشده است. در مقاله پیش ­رو علاوه بر در نظر گرفتن متغیرهای رایج، متغیرهای فرم شهری و جمعیتی-اجتماعی نیز لحاظ شدند و 38 متغیر مستقلاز چهار حوزه مختلف به طور همزمان ارزیابی گردیدند. به این ترتیب که با انجام پردازش های مکانی-آماری، ابتدا داده های رستری ورودی با ابعاد 20*20 متر در یک پایگاه داده مکانی آماده سازی و به منظور پیاده­سازی مدل شبکه عصبی پرسپترون چند لایه، در محیط برنامه نویسی MATLAB فراخوانی شدند. در ادامه، مجموعه داده های رستری شامل 111537 پیکسل تحلیل شده و با تغییر تعداد نورون­ها، تعداد لایه­ها، توابع انتقال، توابع آموزش و ترکیب­های متفاوت آموزشی و آزمون، 25 طرح مختلف شبکه عصبی به کمک پارامترهای MSE و  ارزیابی گردیدند. نتایج حاکی از آن است که بهترین مدل با 0/95  و  MSE=0/0020در بیان ارتباط تعداد تصادفات جرحی عابر پیاده درون­شهری و پارامترهای مرتبط با آن بسیار کارآمد و دقیق عمل نموده است. با پیاده­سازی مدل مذکور در محدوده مطالعاتی شهر مشهد، مشخص گردید که پارامترهای تراکم خالص مسکونی در نواحی شهرداری، بافت ارگانیک ­شهری و طبقه اول منزلت اجتماعی به ترتیب دارای بیشترین تاثیر و پارامترهای عرض پیاده­روی بالای 10 متر، معابر شریانی درجه دو اصلی و طبقه سوم منزلت اجتماعی به ترتیب دارای کمترین تاثیر در تصادفات عابر پیاده هستند.

کلمات کلیدی:
تابع چگالی تصادفات, تصادفات جرحی عابر پیاده, سیستم اطلاعات مکانی, مدل پرسپترون چند لایه

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/868469/